درد دل یک برنامه نویس

من یه طراحم، من یه برنامه نویسم.
من خیلی کارها بلدم.
من می تونم با نصف خط کد مشکل عجیب یه وب سایت رو حل کنم یا در عرض نیم ساعت یه طرح یا پوستر خوب بزنم...
اما :
من مجانی کار نمیکنم.
من برای پربار شدن رزومه ام کار نمیکنم.
من برای اضافه شدن نمونه کارهام کار نمی کنم.
من نمیخوام صرفاً برای رضای خدا کار کنم.
من نمی خوام در ثواب این کار با شما شریک باشم.
من نمی خوام بعد از همین یه پروژه، وعدۀ یه عالمه سفارش دریافت کنم.
من به سایز شرکت شما کار ندارم که چقدر بزرگه یا چقدر کارمند داره.
برای من مهم نیست که برای فلان سازمان کار میکنم یا فلان شخص.
من از همون ابتدا قدم به قدم با نظر شما، براتون طرح میزنم و کد میزنم، تموم میکنم، تحویل میدم اما من هم هزینه دارم. همون نون و ماستی که شما میخوری رو می خورم. همون بنزینی که شما میزنی میزنم، همون زندگی که شما داری دارم.
هر ساعت کار کردن من معادل با x تومنه. یعنی هر دقیقه اش ( x تقسیم بر 60 ) تومن میشه.
مشتری خوب من؛
من برای کارم، وقتم، تجربه ام، مطالعاتم، پشت میز نشستن هام و ... ارزش قائلم.
به همین خاطر :
من مجانی کار نمیکنم.